Στις παραδοσιακές κοινωνίες πριν την έντονη αστικοποίηση που γνώρισε η χώρα μας, ιδίως μετά τη δεκαετία του 50' με την μαζική φυγή κατοίκων της υπαίθρου και τη συγκέντρωσή τους στα μεγάλα αστικά κέντρα και δη την πρωτεύουσα, οι καλοκαιρινοί μήνες προσέφεραν στους κατοίκους μία πρώτης τάξεως δυνατότητα, ελέω καιρού, να διασκεδάσουν, να συναντηθούν και να ξεγνοιάσουν από τα προβλήματα της καθημερινής ζωής. Η ευχάριστη καλοκαιρινή διάθεση σε συνδυασμό με τον καλό καιρό και την εορτή κάποιου Αγίου προσέφεραν το κατάλληλο υπόβαθρο για τη διοργάνωση εορταστικών εκδηλώσεων. Στις εκδηλώσεις αυτές μικροπωλητές και παραδοσιακές ορχήστρες των κατά τόπους περιοχών έδιναν το έναυσμα για μια μουσική βραδιά, κατά τη διάρκεια της οποίας ο χορός και τα δημοτικά τραγούδια κυριαρχούσαν.

Κατά τη θερινή περίοδο στο χωριό διοργανώνονται έως τις μέρες μας τέσσερα πανηγύρια: στις 30 Ιουνίου ημέρα εορτής των Αγίων Αποστόλων, στις 20 Ιουλίου ημέρα εορτής του Προφήτη Ηλία, στις 6 Αυγούστου ημέρα εορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και στις 8 Σεπτεμβρίου ημέρα εορτής του Γενέσιου της Θεοτόκου, καθώς και μία Γιορτή Κρασιού, η ημερομηνία διεξαγωγής της οποίας κινείται ανάμεσα στις 6 Αυγούστου (Μεταμόρφωση του Σωτήρος) και τις 15 Αυγούστου (Κοίμηση της Θεοτόκου). Οι πολιτιστικές αυτές εκδηλώσεις προσελκύουν το ενδιαφέρον των τουριστών της περιοχής, καθώς και το ενδιαφέρον των κατοίκων των γειτονικών χωριών.