Το μυθιστόρημα «Φωτεινή, όπως φως», είναι το δεύτερο βιβλίο της κ. Μαίρης Παναγιώτου, το οποίο βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και αποτελεί μια μυθιστορηματική αναδιήγηση της ζωής της Δέσποινας Ρουμελιώτη.

  

  • Η αίθουσας του Δημοτικού Σχολείου Πελετών για τις ανάγκες παρουσίασης του μυθιστορήματος «Φωτεινή, όπως φως».
Μέσα από τις σελίδες του μυθιστορήματος ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει την ιστορία μίας νεαρής δασκάλας, της Φωτεινής, της οποίας η ζωή θα αλλάξει άρδην με τη Μικρασιατική Καταστροφή ακολουθώντας τον πικρό δρόμο της προσφυγιάς μαζί με χιλιάδες Έλληνες, οι οποίοι θα φθάσουν στη μητροπολιτική Ελλάδα. Από το Αϊβαλί της Μικράς Ασίας η νεαρή δασκάλα θα φθάσει στο Λεωνίδιο και από εκεί στα Πελετά, τα οποία κατέχουν περίοπτη θέση στο έργο.

   

Η περιγραφή των τοπίων και του χώρου είναι μοναδική και ο αναγνώστης βλέπει ζωντανά και παραστατικά να αναπηδούν οι εικόνες ενός ειδυλλιακού καταπράσινου τοπίου. Το οροπέδιο του χωριού απλώνεται μπροστά με τα πέτρινα αρχοντόσπιτα, τους αμπελώνες και το πράσινο το δέντρων να κυριαρχούν απ' άκρη σ' άκρη. Το φυσικό κάλλος του τοπίου θα δώσει πολλές φορές τη δυνατότητα στην αφηγήτρια να διακόψει την ευθύγραμμη εξιστόρηση των γεγονότων και μέσω αναδρομικών αφηγήσεων θα παρασυρθεί στην αναπόληση και την ενθύμηση απλών καθημερινών στιγμών χαράς της οικογένειάς της στις Κυδωνίες, πολύ πριν απλωθεί το πέπλο του πολέμου και το στενόχωρο αίσθημα του ξεριζωμού.

 

Το μυθιστόρημα διαπνέεται από την αγάπη της συγγραφέως για τον τόπο μας που λειτουργεί ως πηγή έμπνευσής της. Μέσα από τη συγγραφική πένα της Μαίρης Παναγιώτου αναβιώνει η εικόνα του χωριού μας κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου: οι προετοιμασίες των ντόπιων για τη μετανάστευσή τους στο εξωτερικό αναζητώντας μια καλύτερη τύχη, οι συνήθειες, οι παραδόσεις αλλά και οι προκαταλήψεις του τόπου μας, καθώς και η πατροπαράδοτη παραγωγή του φημισμένου πελετιώτικου κρασιού στα πατητήρια και το γλέντι που ακολουθούσε παρουσιάζονται με ζωντάνια και παραστατικότητα. Επίσης, τα παραδοσιακά μυστήρια του γάμου, της βάπτισης και οι γιορτές που λάμβαναν χώρα μας μεταφέρουν στο κλίμα της εποχής. Τέλος, παρακολουθούμε το χτίσιμο του σχολείου των Πελετών, στο οποίο φοίτησαν και φοιτούν ως τις μέρες μας οι νέοι του χωριού μας. Είναι ο τόπος που όπως πολύ σωστά αναφέρει η συγγραφέας: «θα στεγαζόταν το πνεύμα της μάθησης όλων των μαθητών του χωριού για όσους αιώνες θα υπήρχε το χωριό Πελετά».
  • Η συγγραφέας Μαίρη Παναγιώτου παρουσιάζει το πόνημά της στους παρευρισκομένους.

  

Το βιβλίο καλύπτει μία ιδιαίτερα δύσκολη για την Ελλάδα περίοδο. Η Μικραστιατική Καταστροφή, η άφιξη ενάμιση εκατομμυρίου προσφύγων και οι προσπάθειες αποκατάστασής τους, η παγκόσμια οικονομική κρίση που ξέσπασε το 1928, η δικτατορία της 4ης Αυγούστου, ο ελληνοϊταλικός πόλεμος, η γερμανική κατοχή και ο αδελφοκτόνος εμφύλιος πόλεμος του 45' παρουσιάζονται στον αναγνώστη ενδελεχώς και με μεγάλη επιμέλεια, δίνοντάς του τη δυνατότητα να παρακολουθήσει τις εξελίξεις της εποχής μέσα από τα μάτια της πρωταγωνίστριας. Αποτελεί χρήσιμο ανάγνωσμα για όσους θέλουν να γνωρίσουν τις στιγμές της ιστορίας του τόπου μας κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου. Η καθημερινότητα της εποχής και οι δυσκολίες της αντιμετωπίζονται με πείσμα και θέληση επικαιροποιώντας το βιβλίο, από το οποίο ο αναγνώστης αντλεί χρήσιμα στοιχεία που μπορεί να εφαρμόσει στη ζωή του.

 

  • Στιγμιότυπο από το πλήθος των παρευρισκομένων κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του βιβλίου «Φωτεινή, όπως φως».
Άλλωστε, το φιλοσοφικό υπόβαθρο του έργου διαφαίνεται μέσα από τη στάση της πρωταγωνίστριας, της Φωτεινής, η οποία σε πείσμα όλων των αρνητικών συγκυριών παλεύει για την ίδια, για τα αγαπημένα της πρόσωπα αλλά και τους συμπολίτες της δίνοντας μαθήματα αλληλεγγύης. Στο βιβλίο θα συναντήσουμε πολλά χρήσιμα μαθήματα ζωής σχετικά με την υπομονή, τη μοναξιά και τη συντροφικότητα, την αγάπη και την πίστη, πολύτιμα εφόδια σε μια περίοδο που η κοινωνία μας τα έχει περισσότερο ανάγκη από ποτέ.

  

Τέλος, με ευχάριστο τρόπο μεταφερόμαστε μέσα από τις σελίδες του μυθιστορήματος, που στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα, στα Πελετά της εποχής βιώνοντας τις έγνοιες, τις ανησυχίες αλλά και τις χαρές των παππούδων και των γονιών μας.